Adam Małysz – były skoczek narciarski, którego w Polsce zna prawdopodobnie każdy. Czterokrotny Mistrz Świata w skokach narciarskich, stał się prawdziwą ikoną polskiego sportu. Małysz brał udział również w rajdach samochodowych i kombinacji norweskiej. Udziela się charytatywnie, prowadził fundację, wspiera młodych sportowców. Został również laureatem plebiscytu „Ludzie Wolności”. Dziś przybliżymy sylwetkę jednego z najlepszych skoczków narciarskich na świecie.
Artykuł przy współpracy z: Thor Kunstschmiede – zäune, zaunelemente, metallzaune, gartenzaun aus Polen.
Spis treści:
ToggleAdam Małysz urodził się 3 grudnia 1977 roku w Wiśle – jego rodzice to Jan i Ewa Szturc. Jego wujem jest Tomasz Pilch, skoczek narciarski. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodą w Ustroniu, ze specjalizacją blacharz – dekarz. W 2010 roku zdał maturę, a w 2018 obronił pracę licencjacką – w 2020 magisterską na Wydziale Zarządzania Politechniki Częstochowskiej. 16 czerwca 1997 roku, ożenił się z Izabelą Polok, a 31 października tego samego roku, urodziła się ich córka Karolina. 25 kwietnia 2022 roku, Adam oraz Izabela Małyszowie, założyli fundację, której celem było wspieranie rozwoju uzdolnionych sportowo dzieci. Pomagali również sportowcom, którzy uprawiając sport doznali wypadków i stali się niepełnosprawni – organizowali dla nich rehabilitacje fizyczne oraz pomocą psychologiczną. Ponadto wspierali finansowo szkoły, domy dziecka, kluby sportowe oraz akcje charytatywne. 1 stycznia 2008 roku, zawiesili działalność fundacji na czas nieokreślony.
Adam Małysz ma 170 cm wzrostu i waży około 55 kg.
Sprawdź również: elektryczny wózek inwalidzki
Adam Małysz swój pierwszy skok zrobił w wieku zaledwie 6 lat. Pod opieką i troską wujka Jana Szturca, Małysz spróbował swoich sił w dyscyplinie, która później stała się tak ważna w jego życiu. I chociaż ten pierwszy skok, nie był najbardziej udany z powodu za dużych butów, z których Adam wypadł przy lądowaniu, nie zrezygnował z marzenia o dalekich lotach. Na początku Adam skakał na skoczni z punktem konstrukcyjnym K10- długość jego skoków sięgała 10-20 metrów. W wieku 10 lat oddawał już skoki na odległość 60 metrów.
Zadebiutował w kadrze narodowej w Pucharze Świata 4 stycznia 1995 roku, na skoczni Bergisel w Innsbrucku. Zajął wówczas 17 miejsce. Jednak już w kolejnym sezonie, mając zaledwie 18 lat, zajął pierwsze miejsce w Homlenkollen. Ostatecznie w końcowej punktacji Pucharu Świata zajął 7 miejsce. W kolejnych latach miewał swoje wzloty i upadki, zajął 10 miejsce w klasyfikacji Pucharu Świata w sezonie 1996/1997. W igrzyskach w Nagano miał załamanie formy, jednak wraz z objęciem funkcji trenera kadry, przez Apoloniusza Tajnera. 28 grudnia 2000 roku, Adam Małysz wygrał kwalifikacje do Turnieju Czterech Skoczni, co zapoczątkowało jego imponującą karierę. Jako pierwszy skoczek w historii polskich skoków narciarskich, wygrał Turniej Czterech Skoczni w sezonie 2000/2001. Co więcej, cały turniej zwyciężył z przewagą ponad 100 punktów, nad zawodnikiem z drugiego miejsca – a tym samym był pierwszym i jedynym skoczkiem w historii, który dokonał tego rekordu! Od tego czasu zdobywał kolejne puchary, ale nie zawsze zwyciężał. Jego silnym przeciwnikiem był niemiecki skoczek Martin Schmitt. W kolejnych sezonach Polak wielokrotnie triumfował i pobijał rekordy skoczni. Zyskał miano legendy i rozpalił serca polskich kibiców. Adam Małysz po raz ostatni pojawił się w zawodach w sezonie 2010/2011 i zajął 3 miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.
Wraz z licznymi zwycięstwami Adama Małysza, pojawiła się Małyszomania. Polacy masowo zaczęli interesować się skokami narciarskimi. Orzeł z Wisły stał się inspiracją i symbolem – jego występy w skokach narciarskich łączyły ze sobą społeczeństwo. Kibice z Polski licznie przemierzali Świat, aby dopingować Adama Małysza. Ogromnym zainteresowaniem cieszyły się również transmisje skoków narciarskich w telewizji. Polacy oglądali je wspólnie w domu, klubach, pubach. Rekord oglądalności zdobyła transmisja konkursu olimpijskiego w Salt Lake City, którą obejrzało 17 milionów widzów! Małyszmonia miała również inny charakter. Sprzedawano różnego rodzaju gadżety z Orłem z Wisły, takie jak: kubki, breloki, notesy, zeszyty, kalendarze, plakaty, podkładki pod myszkę. Rodzinne miasto skoczka, czyli Wisła stała się obiektem zainteresowania turystów. Ponadto Adamowi Małyszowi dedykowano piosenki, filmy dokumentalne, skecze kabaretowe. Wydawano co roku również grę: Skoki Narciarskie, która reklamowana była twarzą polskiego skoczka. W 2001 roku, Stowarzyszenie Cukierników RP wykonało w Wiśle rzeźbę Adama Małysza z białej czekolady – wysokość 2,5 m, waga 180 kg.
Za początek zjawiska Małyszomanii, uważa się zwycięstwo Adama w 49 Turnieju Czterech Skoczni. Skoczek urzekł nie tylko swoją kondycją, ale również skromnością, która nie opuszczała go po wielokrotnych triumfach w Pucharze Świata w skokach narciarskich.
Adam Małysz zakończył karierę skoczka narciarskiego po sezonie 2010/2011. Rozpoczął wówczas starty w rajdach samochodowych. W 2011 roku, Adam Małysz ogłosił, że dołączył do zespołu RMF Caroline Team i ze swoim pilotem Rafałem Martonem wezmą udział w kilku rajdach samochodowym, a ich celem będzie Rajd Dakar. Małysz jeździł wówczas samochodem Porsche Cayenne. Podczas pierwszego etapu Rajdu Dakar 2012, Małysz zajął 70 miejsce. Po czwartym etapie awansował na 40 pozycję, jednak przy 11 etapie, jego samochód doznał awarii sprzęgła, co spowodowało kilkugodzinne opóźnienie, przez co zakończył turę na 67 miejscu. Ostatecznie zajął 38 miejsce w klasyfikacji ogólnej. Zrezygnował z RMF Caroline Team, a w 2013 roku wystartował w Rajdzie Dakar samochodem Toyota Hilux – zajął wówczas 15 miejsce. W 2013 roku, dołączył do zespołu Orlen Team, a 14 kwietnia 2013 zwyciężył w rajdzie Tolimpex Cup na Węgrzech – był to również jego dotychczas ostatni w karierze kierowcy rajdowego, występ . W październiku 2016 roku, powrócił do współpracy z Polskim Związkiem Narciarskim, objął stanowisko dyrektora kadry w skokach narciarskich i kombinacji norweskiej, w związku z czym zawiesił uczestnictwo w rajdach samochodowych.
Z okazji 25-lecia odrodzenia wolnej Polski Telewizja TVN i Gazeta Wyborcza, zorganizowały plebiscyt Ludzie Wolności. Jego celem było nagrodzenie osób, które w ciągu 25 lat stały się symbolem niepodległości, rozwoju oraz demokracji w Polsce. Widzowie mogli zgłaszać każdego, kogo uznawali za odpowiednią osobę do tytułu Człowieka Wolności. W głosowaniu udział wzięli czytelnicy GW, widzowie TVN oraz internauci. 1 czerwca 2014 roku, ogłoszono laureatów. Adam Małysz otrzymał tytuł Człowieka Wolności w kategorii Sport. Pozostałymi laureatami byli:
Podczas gali, redaktor Naczelny Gazety Wyborczej, Adam Michnik wręczył prezydentowi Lechowi Wałęsie nagrodę specjalną dla Człowieka 25-lecia.
Honorowy Patronat nad plebiscytem objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski.
największe sukcesy Adama Małysza:
– wicemistrz olimpijski 2002 (Salt Lake City, K120); 2010 (Vancouver, K95 i K125)
– brązowy medalista olimpijski 2002 (Salt Lake City, K90)
– czterokrotny mistrz świata: 2001 (Lahti, K90), 2003 (Val di Fiemme, K120 i K95), 2007 (Sapporo, K90)
– wicemistrz świata 2001 (Lahti, K116)
– czterokrotny zdobywca Kryształowej Kuli (2000/01, 2001/02, 2002/03, 2006/07)
– zwycięzca Turnieju Czterech Skoczni (2000/01)
Zimowe Igrzyska Olimpijskie
1998 (Nagano):
51. miejsce – K90
52. miejsce – K120
2002 (Salt Lake City):
brązowy medal – K90
srebrny medal – K120
2006 (Turyn):
7. miejsce – K95
14. miejsce – K125
2010 (Vancouver):
srebrny medal – K100
Mistrzostwa Świata
1995 (Thunder Bay):
10. miejsce – K90
11. miejsce – K120
1997 (Trondheim):
14. miejsce – K90
36. miejsce – K120
1999 (Ramsau):
37. miejsce – K120
27. miejsce – K90
2001 (Lahti):
srebrny medal – K116
złoty medal – K90
2003 (Val di Fiemme):
złoty medal – K120
złoty medal – K95
2005 (Oberstdorf):
6. miejsce – K90
11. miejsce – K120
2007 (Sapporo):
4. miejsce – K120
złoty medal – K90
2009 (Liberec):
22. miejsce – K90
12. miejsce – K120
MŚ w lotach
1996 (Tauplitz): 14. miejsce
2000 (Vikersund): 16.
2002 (Harrachov): 18.
2004 (Planica): 11.
2006 (Tauplitz): 20.
2008 (Oberstdorf): 9.
Puchar Świata
debiut: 4.01.1995 (Innsbruck, 17. miejsce)
pierwsze punkty: 4.01.1995 (Innsbruck, 17. miejsce)
pierwsze podium: 18.02.1996 (Iron Mountain, 2. miejsce)
pierwsze zwycięstwo: 17.03.1996 (Holmenkollen)
PŚ 1994/95 – 51. miejsce
1995/96 – 7.
1996/97 – 10.
1997/98 – 57.
1998/99 – 46.
1999/00 – 28.
2000/01 – 1.
2001/02 – 1.
2002/03 – 1.
2003/04 – 12.
2004/05 – 4.
2005/06 – 9.
2006/07 – 1.
2007/08 – 12.
2008/09 – 13.
Turniej Czterech Skoczni
1994/95 – 55. miejsce
1995/96 – 23.
1996/97 – 8.
1997/98 – 30.
1998/99 – 43.
1999/00 – 31.
2000/01 – 1.
2001/02 – 4.
2002/03 – 3.
2003/04 – 15.
2004/05 – 4.
2005/06 – 35.
2006/07 – 7.
2007/08 – 4.
2008/09 – 33.
2009/10 – 9.
źródło:olimpijski.pl